Les Saintes Maries de la Mer à Vaison la Romaine

Donderdag 5 oktober: Hernieuwde kennismaking met Vaison la Romaine.Om 8 uur vertrokken we van de camping La Brise de Camargue. De receptie was nog gesloten. Jammer want na het inleveren van de chipkaart om door de poort van de camping naar het strand te kunnen gaan, had ik € 10 borg op mijn bankrekening terug gestort moeten krijgen. Maar mooi dat het er niet op staat. We voelden ons toch al een beetje ‘getild’ op deze camping toen ik te laat tot de ontdekking kwam dat een staanplaats weliswaar het vriendelijke bedrag van € 16 is in deze periode in oktober maar men € 8 per dag rekent voor gebruik van elektriciteit! Ik kan me voorstellen dat dit verbruikt wordt in de zomer als mensen 24 uur per dag de airco laten loeien. Maar we hebben in heel Frankrijk nooit meer dan € 4,50 per dag betaald voor stroom en daar komt men ook echt niet aan tekort!

Maar goed, we waren op tijd onderweg om 141 km te overbruggen naar de volgende bestemming. Het moest toch te doen zijn om voor 12 uur aan te komen op de volgende camping, een belangrijk tijdstip aangezien je anders niet zelden tot 15.00 uur kunt wachten i.v.m. de middagpauze. We vermeden de snelweg en gingen de toeristische route rijden. Dat bleek geen onverdeeld succes. Het aantal rotondes en springheuvels die we in de ontelbare dorpen tegen kwamen hielden de camper en ons goed bezig. Uiteindelijk kwamen we pas om 11.30 uur aan op de stadscamping Du Théâtre Romain in Vaison la Romaine. Mooi op tijd en er was nog een redelijke plek voor ons beschikbaar. Dat bleek achteraf echt nog boffen want ’s middags na terugkomst van een verkennende fietstocht stond het bordje ‘Complet’ bij de poort en dat staat er nog steeds!

Vaison la Romaine is een pittoresk stadje in de Vaucluse. De toevoeging La Romaine zegt eigenlijk al genoeg wat betreft het verleden. In de stad zijn diverse plekken te vinden waar archeologische opgravingen zichtbaar zijn die herinneren aan de Romeinse tijd. De omgeving leent zich voor prachtige fietstochten die al heel snel leiden door het Parc naturel régional du Mont-Ventoux. Deze berg is welhaast een bedevaart oord voor wielerliefhebbers die je dan ook genoeg ziet rondrijden in deze omgeving. Ons rondje deze middag leidde ons ook langs de rivier de Ouvèze wat nu een rustig stroompje lijkt te zijn. Toen we in de jaren negentig hier voor de eerste (tevens laatste) keer kampeerden, was iedereen nog zwaar onder de indruk van de natuurramp dat zich een paar jaar daarvoor had afgespeeld. Tijdens noodweer was het stroompje een kolkende rivier geworden die ver buiten de oevers trad en daarbij campings en hun gasten volkomen overrompelden. Ik herinner me nog de tv beelden waar caravans stuurloos meegesleept werden door het water. Ik meen zelfs met mensen er nog in. Eigenlijk net zo als dit jaar in Slovenië plaatsvond. Reden voor Ed om voorafgaand aan deze vakantie te zeggen dat we goed moeten uitkijken waar we de camper plaatsen als er slecht weer verwacht wordt. Maar goed, die ellende is de doorsnee toerist nu wel vergeten en ons tochtje mocht er zijn. We reden door een afwisselend landschap met zicht op de Mont-Ventoux. Terzijde: Bert Wagendorp heeft een boeiend boek geschreven met deze berg in de hoofdrol en dat boek is ook verfilmd. We reden o.a. over een mooie oude brug het dorp Mollans sur Ouvèze binnen. Op de hoek een kleine kapel: de Notre-Dame du Pont. Verderop maakten we een flinke klim naar Faucon vanwaar we een prachtig uitzicht hadden over de streek en zicht op, alweer, de Mont Ventoux. Helemaal tevreden kwamen we aan op de camping. Hier was een glas rosé ‘Vin du Provence’ wel op zijn plaats om de hernieuwde kennismaking te vieren.

Vrijdag 6 oktober: Een fietstoer in de wijdere omgeving.

Wat kan ik hier over vertellen. Ed had opnieuw een tocht uitgezet, niet zo gedetailleerd als toen hij reisleider was maar in grote lijnen. Dat betkende dat we regelmatig van de fiets moesten afstappen om de kaart op zijn telefoon nog eens goed te raadplegen. Ik beschouw zulke momenten maar als extra rustpunten. Ik ga jullie niet vervelen met een lyrische opsomming van elk stadje en elk uitzicht waar we van genoten. Laat het genoeg zijn als ik vertel dat het uitzicht op het Rhônedal weergaloos was, dat we kilometers afdaalden die we later natuurlijk weer op moesten rijden, dat we bij het gehucht Suzette aankwamen dat ook wel de ‘koningstad van de abrikozenteelt’ genoemd werd, tot de concurrenten uit de Drôme hen de baas werden en de hele teelt instortte. Nu ligt alles in de omgeving vol met wijngaarden. Dat is overigens wel iets waar ze hier  over na zouden moeten denken: alles, echt alles staat hier in het teken van de druiventeelt en de wijn. Het is een monocultuur van jewelste. Maar goed, ook in Suzette een eeuwenoude kapel: de Notre-Dame de Suzette zal hopelijk over de bevolking waken.

We reden Vaison la Romaine weer binnen over de Pont Romain, een mooi punt vanwaar je een gezellig winkelstraatje binnenrijdt. Alleen is het voetgangers gebied dus afstappen maar. Hier lieten we ons een ijsje goed smaken. Met 60 km op de teller arriveerden we bij onze camper. We genieten nog van een rustige avond en morgen…..weer een stukje noordwaarts opschuiven naar Vercheny in de Drôme. Ook dat wordt een hernieuwde kennismaking waar we naar uitkijken.