Dag 4 (en 5)  Dinsdag 6 juni. Fietstocht Åsnens National Park

Vorig jaar reden we om het grote meer heen onder beduidend slechtere omstandigheden dan nu. Deze keer besloten we niet om rondom het hele meer te rijden maar halverwege een uitstapje te maken naar Getnö, één van de schiereilanden in het meer. Het Asnens National Park vormt niet eens zo’n groot deel uit van dit gebied en dit schiereiland ligt daar net buiten.

We hadden een strakblauwe lucht en we hadden er zin in! Het begin van de route ging het op en neer langs de charmante in geel of falun rood geschilderde huizen. Allen staan op een ruim grondgebied met de nodige bloeiende seringen, rododendrons of andere fraai bloeiende  struiken. Je kunt het slechter treffen met je woonplek.

Eenmaal ter hoogte van het meer reden we vooral over vlak terrein, de voormalige spoorbaan, met af en toe werkelijk schitterend uitzicht op het water met de vele kleine eilandjes daarin. Het was een nationale feestdag in Zweden dus we hadden eerlijk gezegd wel drukte verwacht op de fietsroute. Niets is minder waar. We konden de tegenliggers op de vingers van twee handen tellen!

Op Getnö ligt Getnö Gärd, een geliefd vakantieoord met een uitgebreide camping, stuga’s ( kleine houten huisjes op de camping) en een hotel waar gasten kunnen overnachten. Na Getnö Gärd houdt de asfalt weg op maar kun je lopend of met de fiets nog een eind verder door het bos en langs het water. Helemaal aan het eind daarvan is dan nog een ‘kano camping’. Geen voorzieningen behalve een poepdoos en een paar barbecue plekken waar de gevangen vis kan worden bereid maar werkelijk adembenemend mooi gelegen. We hebben onze boterham opgegeten maar bleven er niet te lang hangen want de muggen wisten ons hier wel te vinden.

We reden weer terug naar Åsnens Runt (de route rond het meer) en verder naar Ulvön, een paar huizen en een schuur aan het meer waar we vorig jaar schuilden voor de wind en we een  regenfront over het meer aan zagen komen. Nu pakten we twee  speciaal voor ons gereedstaande visserskrukjes om op de steiger uit de zon in de verkoelende wind te kunnen zitten!

Dit was vandaag het eindpunt van de route. Op de terugweg verheugde ik me op een lekker kop cappuccino bij het restaurantje annex B&B die we vorig jaar in twee mooie bekers van  Bunzlau aardewerk aangeboden kregen. Dat was toen liefde op het eerste gezicht en ik heb diezelfde bekers laten afwassen en gekocht. Helaas bleek het restaurantje dit jaar in ieder geval alleen in het weekeinde open. Geen cappuccino en geen aanvulling op mijn servies dus. Wel zo goedkoop, merkte Edward op.

De laatste kilometers zat ik er flink doorheen. Al een aantal dagen werd ik geplaagd door keelpijn en kriebelhoest, dat laatste vooral s‘nachts. Nu barstte de verkoudheid los. Sinds vorig jaar mei ben ik niet één keer verkouden geweest dus hier heb ik echt niet op gerekend.

Dag 5. Woensdag7 juni. Rustdag

Waar Ed vanmorgen uiteraard de fiets weer pakte en tijdens het schrijven nog onderweg is, houd ik me vandaag noodgedwongen koest. Het kan slechter met zicht op het meer en een temperatuur die vandaag de 27 graden aan gaat tikken! Het enige stukje dat ik heb gefietst is een paar kilometer naar het dorp en de lokale mini supermarkt om papieren zakdoekjes te kopen. Die waren op! Gelukkig hebben ze hier heel zacht toiletpapier want het is dweilen met de kraan open. Er stond buiten de winkel een hele tray overheerlijke aardbeien. Voor die verleiding ben ik bezweken. Morgen reisdag, ca driehonderd kilometer noordwaarts  naar Sarvik waar de temperatuur wel wat lager zal komen te liggen.