Rust en ruimte in Urshult: donderdag 9 en vrijdag 10 juni.

Na de stress van de woensdag bleek de camping in Urshult balsem voor onze zielen. Prachtig gelegen, ruime plaatsen, fantastisch uitzicht.  We hadden drie nachten betaald maar plakten er mooi nog een extra nacht aan vast. Dit begon op vakantie te lijken!

Donderdag 9 juni: Ed had thuis al een mooie fietstocht uitgezet van 39 km en daar begonnen we donderdag maar mee.  Wie zegt dat Zweden alleen maar bossen kent, vergist zich. We fietsten door een heuvelachtig landschap, berg op en berg af. Inderdaad geen uitzicht zoals we die van de Nederlandse polders kennen maar wel intieme stukjes weiland of een perceeltje kale rotsige bodem tussen al de fris groene stukken bos. Af en toe een boomgaardje en dan weer een onder de blauwe lucht glinsterend meer. Alles is hier kleinschalig want als je ziet hoeveel grote basalt keien uit de ijstijd hier verspreid liggen, snap je dat van een uitgebreide agrarische sector geen sprake kan zijn. Tegelijkertijd ademt alles rust en ruimte uit. Op de hele rit zijn we niet meer dan 10 auto’s tegen gekomen. In de bermen hoog opgeschoten prachtig bloeiende lupinen in de kleuren paars, roze en wit afgewisseld door fluitenkruid en margrieten. De natuur is hier net een paar weken later dan in NL, dus volop bloeiende roze  rododendrons waar roest roodbruine  huizen achter verscholen liggen die allen vallen onder de categorie ‘droomhuis gezocht’! De meeste huizen hebben die roodbruine kleur met witte kozijnen maar ook zachtgeel kom je veel tegen. Ze hebben allemaal één ding gemeen: ruimte om zich heen! We zagen ook verschillende keren dat er geschilderd werd. Op de ladder met een brede kwast. De huizen zien er niet zonder inspanning zo fris en fruitig uit! Seringenbomen staan ook nog vol in de bloei. Kortom, het was een plaatje.

Daarbij konden we genieten van heerlijk zonnig weer en eerlijk is eerlijk, dan ziet de wereld er altijd mooi uit waar je ook bent in de natuur. Ze noemen Småland niet voor niets het blauwe paradijs! Later bezochten we nog  de prachtige Urshults Kyrka, daterend van 1808. Ik heb geen haast maar op de begraafplaats ernaast vind je een mooie rustplaats!

Vrijdag 10 juni: Deze keer lag er geen fietsroute op papier kant en klaar. Maar we hebben een kaart en waren we wat ambitieuzer. Een rondtoer om het meer lag in het verschiet van 60 km. De heenweg ging net als gisteren grotendeels berg op en weer af en liep o.a. gelijk aan de Sverigeleden, een lange afstand fietstoerweg in Zweden en langs het Åsnens natuurpark. We reden tot Vrankunge waar we linksaf het Fjordrundan opreden waardoor we aan de andere kant terug konden fietsen. De Fjordrundan is weer een fietsroute die het bovenste deel van het meer omvat. Bij Torne aan gekomen (spreek je uit als Toern) sloegen we weer links af en nu reden we over een echt fietspad, de Banvallsleden, dat is aangelegd over een voormalig spoor. Voor de verandering een vlak stuk met af en toe prachtige doorkijkjes op het meer dat links van ons lag. Het weerbericht was redelijk goed, maar helaas het weer wat minder. Tijdens een broodnodige lunchpauze zagen we op een picknickbank gezeten een heel regen gebied over het meer aankomen. We hebben er de sokken in gezet om het min of meer voor te blijven. Dat lukte gedeeltelijk en toen we bij Alshults Kultur Kafé aankwamen scheen zowaar weer een zonnetje tussen de wolken door. Tijd voor een lekkere bak cappuccino. En toen gebeurde het. Deze werd geserveerd in twee prachtige mokken waar ik voor viel als een blok. Binnen bleek men ook een verkoop hoek te hebben met allerhande mooie ambachtelijk vervaardige spullen en dus ook grotere en kleinere mokken, potjes, theepotten, schalen etc. Allemaal anders gedessineerd en toch passend bij elkaar. Alleen ‘onze mokken’ stonden daar niet bij. Ed heeft nog altijd spijt dat hij drie jaar geleden in Canada de mok niet heeft gekocht die hij mooi maar te duur vond. Dus de stoute schoenen aangetrokken en jawel, men wilde de mokken wel even afwassen voor ons en goed inpakken. Wat bleek? Het café wordt gerund door een Nederlands echtpaar en mevrouw vertelde dat het serviesgoed handbeschilderd oersterk Pools aardewerk is en dat ze het betrekt van Bunzlau Castle  in NL  Ze wilde wat anders dan de gebruikelijke witte kop en schotels maar ontdekte al snel dat klanten haar serviesgoed wilden kopen. En zo is dit café annex B&B ook een verkoop punt geworden van dit verleidelijke materiaal. Dit servies kent vele verzamelaars, zag ik op internet. Niet meer op mijn leeftijd maar inderdaad….heel verleidelijk allemaal.

Foto’s vind je terug in het menu onder ……Foto’s.